"...سبزند آرزو ها در برگ های زردم..."

هر بار چشم به جمال خاندان مادری روشن می شه، خدا رو شکر گویانم که ما به طرف مادری نکشیدیم.
از طرفی هم خنده ام می گیره انگار خدا واسه خاندان مادری بنده حوصله صاف کاری نداشته... آخه از هر ده نفر، هفت نفر چال گونه دارن. :|
از نظر خیلی ها زیباست ولی من هیچ زیبایی درش نمی بینم. بیشتر یه جور... بخاطر چاله دار های خاندان مادری هم که شده، بماند. :))